Beste Lezers,
Hallo lezers,
Als je de vraag krijgt een stukje te schrijven over de omgang van de trainers met de kinderen van de judo dan denk je, prima, daar is genoeg positiefs over te vertellen. Waar ik dan misschien wel mee moet beginnen is een bedankje aan alle trainers die iedere week weer een avond of dagdeel investeren om onze kinderen wat te leren. Dank daarvoor!
Drie jaar geleden is onze oudste zoon begonnen met judo. Omdat hij nogal van het stoeien was wilden we hem graag wat regels meegeven om het stoeien in goede banen te leiden. De eerste paar lessen vond hij heel spannend maar de trainers hadden een engelengeduld met hem. Kijken vanaf de kant, even rollen met de bal, er was alle tijd om hem rustig te laten wennen. Na een aantal lessen op de zaterdagochtend was hij om en sindsdien gaat hij iedere week met veel plezier. En onze zoon was niet de enige die met knikkende knieën begon. Week na week zie je nieuwe kinderen die komen kijken en waarvoor alle tijd genomen wordt.
Ook leuk om te zien is de jeugd die betrokken wordt bij de lessen en daarmee ook hun ervaring opdoen. Voor de trainers een handige extra paar handen, zeker omdat de groepen groter worden. Maar ook bijzonder om te zien hoe de jeugd getraind wordt in het geven van lessen en hoe je hen ziet groeien na verloop van tijd.
Sinds kort is onze oudste begonnen op de dinsdagavond. Deze les staat bijna haaks op de les van zaterdagochtend. Op dinsdag zijn er duidelijke regels waar de kinderen zich aan moeten houden, waar op de zaterdagochtend ook wel regels zijn, maar waar het vooral ook heel speels is. Eerst was ik bang dat hij hierdoor minder lol zou hebben in het sporten, maar niets is minder waar. De humor waarmee de lessen gegeven worden en de manier waarop de oefeningen worden voorgedaan, maken dat hij ook hier met zeer veel plezier naartoe gaat.
Nog een half jaartje en dan kan ook onze jongste beginnen met judo op de zaterdagochtend. Ik kan er nu al naar uit kijken! Doordat ik weet dat ze bij Harry, Nick, Rob en Erik in goede handen zijn, heb ik weer een uurtje voor mezelf, waarbij ik even rustig kan zitten en kan genieten van de lol die de kinderen hebben in het sporten.
Agnetha Wechgelaer
